Via San Jose en Houston weer naar huis

En daar zit je dan weer, aan je eigen tafel het laatste verslag te schrijven. Bij thuiskomst was Nederland wit, wonderschoon en koud. Het werk wacht en er moet alweer een nieuw koffertje ingepakt worden voor de eerste Brusselse vergadering.
Maar nu nog even terug naar Costa Rica. Onze laatste reisdag voerde ons vanuit Manuel Antonio langs een deel van de westkust dat we nog niet hadden gezien en waar zo te zien de wat rijkere Tico's hun tweede stulpje hebben. Vervolgens het binnenland in richting San Jose, onder andere over een rivier met een forse hoeveelheid Amerikaanse krokodillen. Dat zijn dus van de hele grote jongens...... Ze liggen volgevreten onder aan een brug en blijven daar omdat het wegrestaurant even verderop hen kippen en andere dingen van hun gading voert. En dat is dan weer goed voor de klandizie. Het laatste uur rijden we door een landschap met diepe rivierkloven.
En dan zijn we weer in San Jose. Het busje stopt bij het hotel waar we de eerste nacht ook sliepen en onze tassen worden voor de laatste keer van het dak geladen. We regelen een taxibusje (van een vriend van de zwager van de vriend van een andere taxichauffeur die geen plek voor ons had...Tico-style dus!) en rijden naar het centrum om nog wat te eten. Dan met diezelfde chauffeur door de inmiddels nachtelijk-levendige stad weer terug naar het hotel. Spullen pakken en nog een paar uur slapen voordat we om 05.00 uur naar het vliegveld gaan.
Inmiddels weten we dat er in Nederland sneeuw is gevallen en dat er op Schiphol veel vluchten zijn geannuleerd. Maar gelukkig geldt dat niet voor ons, zodat we op tijd kunnen boarden na een zeer uitgebreide (strip and search) veiligheidscontrole. In Houston net als op de heenreis weer vier uur rondhangen: niet heel erg spannend want er is niet veel te doen. Ze blijken er wel fantastisch lekkere burgers te hebben. Het vliegtuig naar Amsterdam is niet vol en ik heb twee stoelen voor mezelf. Ik kan dus lekker veel dutten, wat zeker helpt om de rest van de volgende dag wakker te blijven. Bij aankomst blijkt de Amerikaanse immigratiedienst door mijn tas te hebben geneusd. Het slot is eraf en ze hebben een briefje op mijn spullen gelegd.
Thuis wacht een warm welkom van vrienden en zoon. De wasmachine kan aan.

Terugkijkend is het een mooie natuurreis geweest. Voor dieren- en vogel liefhebbers is Costa Rica een waar eldorado. Het is een makkelijk land voor toeristen: de mensen zijn aardig en niet opdringerig, het is er schoon, het eten is prima en je wordt niet afgezet. Het is wel een vrij duur land: voor excursies en gidsen moet je flink betalen en drankjes hebben westerse prijzen. En het is een nat land, althans in bepaalde periodes van het jaar. Wij hebben echt heel, heel veel regen gehad en gingen in de overgangstijd van regen- naar droog seizoen. Ga dus in de droge tijd, en
neem poncho en paraplu mee!

Dank allemaal voor de leuke reacties op mijn blog: ik zal de komende tijd nog wat foto's uploaden om het verhaal compleet te maken.