Terug naar de bergen
Door: Nicoline
Blijf op de hoogte en volg Nicoline
06 December 2015 | Ecuador, Cuenca
Na drie dagen jungle gaan we weer terug naar de bergen, naar de Sierra, zoals ze dat hier noemen. Onze eerstvolgende overnachting is in Banos. Onderweg komen we langs de Paylon del Diablo waterval, die vrij smal is maar behoorlijk hoog en krachtig. Je kunt er heel dichtbij komen en via een soms steil pad en een aantal wat instabiel ogende hangbruggen ook onderdoor lopen.
Banos ligt op een plateau, ingeklemd tussen groene bergwanden en een rivier. Je kunt hier allerlei adventure-achtige dingen doen zoals ratten, bungeejumpen, mountainbiken en zo meer. Wij laten dat voor wat het is maar maken wel gebruik van de andere attractie waar dit dorpje om bekend staat, namelijk massages en thermale baden. Een Ecuadoriaanse dame genaamd Maria neemt me gedurende een klein uur van top tot teen onderhanden (en voor de nieuwsgierigen: zonder happy end): heerlijk!
Dan verder naar de Chimborazo vulkaan: 6310 meter hoog en omringd door een nationaal park. We hebben geluk met het weer en naarmate we dichterbij komen komt een deel van de met ijs bedekte top in zicht. Omdat we uiteindelijk zelf op een hoogte van ruim 4800m zullen komen drinken we onderweg veel water en krijgen we een kinderaspirine als voorzorg tegen hoogteziekte. Onderweg zien we groepjes vicunas, die lijken op de guanacos die in Patagonie leven. Op 1500m onder de top stoppen we bij de laatste refugio. Boven ons de indrukwekkende lava- en ijswanden van de bergtop. Van hier kun je nog 200m omhoog lopen, maar ook met een mountainbike naar beneden het pad af. Dat ga ik doen, samen met nog drie anderen van de groep. Erg mooi om zo te ervaren hoe groot en wijds dit landschap is.
Helaas voor mij is het ook verraderlijk. Op weg naar het dorpje waar we gaan lunchen val ik. Onze overnachtingsplaats Riobamba heb ik daardoor van een onverwachte en ongewenste kant leren kennen, namelijk via een bezoek aan een plaatselijk (privaat) ziekenhuis waar ik op de spoedeisende hulp door de röntgen ben geweest. Gelukkig niets gebroken, maar wel een gescheurde pees o.i.d. in mijn lies, plus een gekneusde ribbenkast en.veel blauwe plekken. Hoe dat de rest van mijn vakantie zal gaan beïnvloeden zal afhangen van een snel herstel. Vooralsnog moet ik vooral veel rusten, zo adviseert de traumatoloog, krijg ik twee injecties van hem en een setje pijnstillers. Mijn fantastische reisleidster regelt krukken. Veel pech, maar gelukkig krijg ik wel veel steun en begrip van mijn reisgenoten.
Banos ligt op een plateau, ingeklemd tussen groene bergwanden en een rivier. Je kunt hier allerlei adventure-achtige dingen doen zoals ratten, bungeejumpen, mountainbiken en zo meer. Wij laten dat voor wat het is maar maken wel gebruik van de andere attractie waar dit dorpje om bekend staat, namelijk massages en thermale baden. Een Ecuadoriaanse dame genaamd Maria neemt me gedurende een klein uur van top tot teen onderhanden (en voor de nieuwsgierigen: zonder happy end): heerlijk!
Dan verder naar de Chimborazo vulkaan: 6310 meter hoog en omringd door een nationaal park. We hebben geluk met het weer en naarmate we dichterbij komen komt een deel van de met ijs bedekte top in zicht. Omdat we uiteindelijk zelf op een hoogte van ruim 4800m zullen komen drinken we onderweg veel water en krijgen we een kinderaspirine als voorzorg tegen hoogteziekte. Onderweg zien we groepjes vicunas, die lijken op de guanacos die in Patagonie leven. Op 1500m onder de top stoppen we bij de laatste refugio. Boven ons de indrukwekkende lava- en ijswanden van de bergtop. Van hier kun je nog 200m omhoog lopen, maar ook met een mountainbike naar beneden het pad af. Dat ga ik doen, samen met nog drie anderen van de groep. Erg mooi om zo te ervaren hoe groot en wijds dit landschap is.
Helaas voor mij is het ook verraderlijk. Op weg naar het dorpje waar we gaan lunchen val ik. Onze overnachtingsplaats Riobamba heb ik daardoor van een onverwachte en ongewenste kant leren kennen, namelijk via een bezoek aan een plaatselijk (privaat) ziekenhuis waar ik op de spoedeisende hulp door de röntgen ben geweest. Gelukkig niets gebroken, maar wel een gescheurde pees o.i.d. in mijn lies, plus een gekneusde ribbenkast en.veel blauwe plekken. Hoe dat de rest van mijn vakantie zal gaan beïnvloeden zal afhangen van een snel herstel. Vooralsnog moet ik vooral veel rusten, zo adviseert de traumatoloog, krijg ik twee injecties van hem en een setje pijnstillers. Mijn fantastische reisleidster regelt krukken. Veel pech, maar gelukkig krijg ik wel veel steun en begrip van mijn reisgenoten.
-
06 December 2015 - 13:08
Rob Bos:
Wat een pech Nicoline. Hopelijk kun je je prachtige reis gewoon vervolgen.
Ik hoop dat je er nog veel plezier aan beleeft. Je berichten zijn in ieder geval heel fraai, net als de foto's.
Hartelijke groet, Rob -
07 December 2015 - 08:51
Mylene:
Het zit je niet mee, wat een pech. Hoop dat je van je reis verder kunt genieten ondanks alle belemmeringen. Groet Mylène -
07 December 2015 - 11:00
Debra:
Oh, you poor old sausage and how unlucky.
Hopelijk herstel je snel zodat je nog een beetje kunt genieten van je reis.
Groetjes, Deb -
08 December 2015 - 02:18
Irene:
Beterschap! -
08 December 2015 - 19:25
Anneke Bruin:
Hee Nicoline, Ik las je volgende verslag eerst en dacht wat heb ik gemist? Wat een pech zeg. Zo te horen is er gelukkig nog wel genoeg te zien en te genieten. Ik hoop dat je evengoed straks kan zwemmen daar bij de Galapagos eilanden. Snel beter worden hoor. groeten Anneke -
11 December 2015 - 11:48
Marga:
Ik heb dus blijkbaar het laatste deel van dit verslag gemist, ik begreep er niets meer van.... Wat een geluk dat je nu, mét rolstoel toch praktisch alles kan doen wat je van plan was. Blijf genieten lieverd en ach, alles op kruishoogte bekijken is ook geen straf ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
