Brandberg
Blijf op de hoogte en volg Nicoline
05 December 2014 | Namibië, Lüderitz
De lange weg van Etosha naar de 2570m hoge Brandberg voert langs oorden met namen als Vreugde, Outjo, Gelukspoort en Vingerklip. In Outjo is een opmerkelijk goede bakkerij met wifi, waar we een half uurtje contact met het thuisfront opzuigen. Dan weer verder door stoffig en rotsachtig land. Onderweg stoppen we nog even bij een hutje met souvenirs die in elkaar zijn geknutseld door de oorspronkelijke Himba en Herero bevolking. Van oorsprong nomaden mogen ze van de overheid niet meer over het land trekken, dus moeten ze nu proberen te leven van de komst van hooguit twee toeristenbusjes per dag. Wij kopen dus wat en maken een foto hier en daar, voor geld uiteraard.
De Brandberg is eigenlijk een enorme vulaan. Op zich qua omvang al indrukwekkend, maar vooral beroemd om vijfduizend jaar oude rotstekeningen. Na aankomst op onze zeer basic (een hokje met twee douches, een hokje met twee wc's en wat her en der verspreide kranen) trekken we een stukje het bergmassief in, en lopen we in ruim een uur naar de plek met de rotstekeningen. Helemaal geen lastige wandeling maar het is erg, erg, heet.....
Na afloop moeten we in de al wat invallende schemering in de volstrekte verlatenheid van dit landschap een dik uur ( en de meesten van ons inmiddels zonder water) wachten op onze truck: die was op de enorm stoffige en zanderige campsite vast komen te zitten. Ook dat hoort er hier gewoon bij.
Na een nacht onder een prachtige sterrenhemel pakken we ons boeltje weer op en rijdend we richting kust, naar Swakopmund.
De Brandberg is eigenlijk een enorme vulaan. Op zich qua omvang al indrukwekkend, maar vooral beroemd om vijfduizend jaar oude rotstekeningen. Na aankomst op onze zeer basic (een hokje met twee douches, een hokje met twee wc's en wat her en der verspreide kranen) trekken we een stukje het bergmassief in, en lopen we in ruim een uur naar de plek met de rotstekeningen. Helemaal geen lastige wandeling maar het is erg, erg, heet.....
Na afloop moeten we in de al wat invallende schemering in de volstrekte verlatenheid van dit landschap een dik uur ( en de meesten van ons inmiddels zonder water) wachten op onze truck: die was op de enorm stoffige en zanderige campsite vast komen te zitten. Ook dat hoort er hier gewoon bij.
Na een nacht onder een prachtige sterrenhemel pakken we ons boeltje weer op en rijdend we richting kust, naar Swakopmund.
-
05 December 2014 - 10:13
Marga:
Wat een ongelooflijke ervaringen allemaal Nicoline! Fijn dat we zo met je mee mogen genieten! -
05 December 2014 - 10:36
Debra:
Hi Nicoline,
How wonderful.You really are a lucky devil! Enjoy your weekend! Deb -
06 December 2014 - 23:34
Irene:
We leven op de voet mee, voelen de hitte, stof en jullie dorst...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
